Opis kontuzji

Terminem zespołu górnego otworu klatki piersiowej określa się zaburzenia nerwowo-naczyniowe, występujące w obrębie kończyn górnych, wywołane zewnętrznym uciskiem na splot ramienny, tętnicę podobojczykową lub pachową oraz żyłę podobojczykową. Izolowany ucisk pojedynczej struktury pęczka naczyniowo-nerwowego należy do rzadkości, z reguły jest wywierany w różnym stopniu na wszystkie struktury. Najczęściej obserwuje się w obrazie klinicznym objawy neurologiczne, w dalszej kolejności - niedokrwienne, wynikające z ucisku tętnicy, rzadko występują objawy kompresji żylnej. Pęczek naczyniowo-nerwowy biegnąc od górnego otworu klatki piersiowej do dołu pachowego napotyka na trzy anatomiczne zwężenia, będące miejscem potencjalnego ucisku:

• szczelina tylna m. pochyłych
• przestrzeń żebrowo-obojczykowa
• przestrzeń kruczo-piersiowa

Objawy i symptomy kontuzji

• Czasami odczucia podobne do zawału serca wraz z dusznościami.
• Ból barku.
• Osłabienie siły mięśniowej kończyny górnej.
• Zaburzenia czucia na skórze kończyny górnej.
• Drętwienie palców kończyny górnej.
• Szczuplejsza kończyna górna po stronie zespołu bólowego.
• Poranne obrzęki kończyny górnej.
• Wrażliwość na zimno.
• Ból przy pracy z odwiedzioną lub uniesioną kończyną górną.

Leczenie i rehabilitacja kontuzji

• W najgorszym przypadku leczenie operacyjne.
• W innych przypadkach długotrwała i sumienna rehabilitacja. 
• Leczenie polega na resekcji I żebra i dodatkowych, patologicznych elementów kostno-mięśniowych z dojścia podobojczykowego. 
• Korekcję odstających łopatek.
• Naukę prawidłowego trzymania postawy ciała w pozycji stojącej, siedzącej i leżącej.
• Działania te to także przywrócenie prawidłowego zakresu ruchu w obrębie stawu ramiennego poprzez rozciąganie mięśni piersiowych i mięśni pochyłych.
• Terapia punktów spustowych z mobilizacją łopatki.

Zapobieganie kontuzji

• W okresie zaostrzonych objawów, ograniczenie ruchomości ręki (nie temblak – zwykły odpoczynek).
• Unikanie ciężkiej, siłowej pracy kończyny górnej na długich dźwigniach.
• Unikanie ochłodzenia okolicy szyi i barków.