« Powrót
Do uszkodzeń mięśni kulszowo-goleniowych często dochodzi u wszystkich sportowców , ale najbardziej są narażeni zawodnicy z dyscyplin obejmujących kopanie, biegi i skoki. Uszkodzenia takie następują standardowo podczas skoków i ćwiczeń o dużej szybkości (np. nogi prowadzącej u płotkarzy , nogi odbijającej u skoczków).
Większość uszkodzeń ma charakter ostry i powoduje nagłe wystąpienie bólu na tylnej powierzchni uda w trakcie wytężonego ćwiczenia . Najczęściej zdarza się to podczas skoków. Często wywiad ujawnia jako przyczynę niedostateczną rozgrzewkę czy zmęczenie.
Objawy i symptomy kontuzji
W momencie wystąpienie urazu, słyszalny jest trzask i połączony z tym ból uniemożliwia dalsze wykonywanie ruchów. Uszkodzenia mniejszego stopnia są często opisywane jako występujące podczas ćwiczenia uczucie naciągnięcia lub nagłe zwiększone napięcie z tyłu uda.
Uszkodzenia mięśni kulszowo – goleniowych dzieli się na trzy grupy:
- niewielkie (I stopień) zwane też „naciągnięciem mięśnia” oznacza jego nadmierne rozciągnięcie powodujące naruszenie mniej niż 5% struktury jednostki mięśniowo-ścięgnistej,
- stopień II , oznacza częściowe naderwanie ze znaczniejszym uszkodzeniem , lecz bez pełnego przerwania jednostki mięśniowo-ścięgnistej,
- stopień III odpowiada całkowitemu przerwaniu mięśnia z pozostawieniem nierównych, postrzępionych końców .
Leczenie i rehabilitacja kontuzji
Celem leczenia jest maksymalizacja regeneracji mięśnia i minimalizacja tworzenia się nierozciągliwej blizny , ograniczającej funkcję mięśnia.
Ważne jest by w pierwszych godzinach po urazie zastosować odpowiednie środki , które maja na celu detronizacje jego skutków. Należy natychmiast przyłożyć lód w obolałe miejsce co ma opóźnić i osłabić proces zapalny i obrzęk. Taki opatrunek stosujemy 20-30 minut i powtarzamy 2-4 razy w ciągu dnia , a przez pierwsze 48-72 godziny nawet co dwie godziny. Ważne jest by prze pierwsze 2-3 dni zminimalizować zakres ruchu kontuzjowanej nogi, a w trakcie odpoczynku starać się by kończyna była ułożona wyżej niż biodro co ułatwi jej regeneracje.
W ostrym okresie uszkodzeń mięśni kulszowo – goleniowych stopnia II lub III może być konieczne używanie kul i bez względna konsultacja z ortopedą.
W zapobieganiem uszkodzeniom stosujemy ćwiczenia rozciągające oraz wzmacniające mięśnie tylnej strony uda (ćwiczenia tylnej części ud).