Opis kontuzji 

Niewydolność ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego powstaje w wyniku jego nadwyrężenia. Uważa się, że jego przyczyną jest najprawdopodobniej zwyrodnienie ścięgna, a nie silny stan zapalny. Może wystąpić częściowe oderwanie ścięgna w miejscu jego przyczepu do kości łódkowatej. Długotrwałe uszkodzenie mięśnia piszczelowego tylnego może prowadzić do niewydolności mięśni oraz stanu zwanego zespołem mięśnia piszczelowego tylnego. Skutkiem tego schorzenia może być płaskostopie.
Schorzenie to występuje podczas długotrwałego rozciągania stopy oraz kostki, np. przy uprawianiu łyżwiarstwa szybkiego lub podczas biegania, gdzie stopa jest podwijana lub spłaszczana. 

Objawy i symptomy kontuzji

• Problem z wspięciem się na palce jednej nogi lub nadmierne chwianie się,
• Ból w wewnętrznej części stopy, który może promieniować wzdłuż linii ścięgna,
• Ból nasilający się przy biernej supinacji stopy przez terapeutę bądź przy czynnej pronacji przeciw oporowi terapeuty,
• Trzeszczenie (skrzypienie ścięgna podczas jego pracy). 

Leczenie i rehabilitacja kontuzji

W większości przypadków, jeśli nie doszło do zerwania ścięgna, stosuje się leczenie zachowawcze tj.:

• stosowanie krioterapii lub okładów z lodu w celu zmniejszenia bólu,
• rozciąganie mięśni tylnej części podudzia, jeżeli ból to umożliwia,
• stosowanie technik masażu sportowego ścięgna oraz mięśnia,
• ćwiczenia wzmacniające mięsień piszczelowy oraz jego ścięgno,
• leki przeciwbólowe, np. ibuprofen.

Zapobieganie kontuzji

• Rozgrzanie mięśni przed zaplanowanym wysiłkiem fizycznym (w szczególności mm. łydek),
• Stosowanie dopasowanego i amortyzującego obuwia do biegania,
• Unikanie twardych powierzchni, które obciążają stawy oraz staranie się, aby za często nie zmieniać podłoża z twardego na miękkie i odwrotnie,
• Treningi dopasowane do swoich możliwości, bez forsowania i szybkiej zmiany tempa biegania czy skakania.